Koń Lipicański

Krótka historia
Lipicany pochodzą z byłej Jugosławii(obecnie Słowenia) i Austrii. Austriacki arcyksiążę Karol rozpoczął ich hodowlę w roku 1580, zaczynając od 33 koni importowanych z Hiszpanii. Następnie dodawano krew koni niemieckich. Rasa to została nazwana od stadniny w Lipicy (Lipizza) na terenie obecnej Słowenii, gdzie konie te były hodowane na potrzeby dworu austriackiego do 1918r.

Podstawowe informacje

• Wzrost: 1,57m - 1,60m
• Umaszczenie: Siwe, rzadko: kare, skarognide
• Charakter: Inteligentne, chętnie się uczą, doskonale współpracują z człowiekiem
• Wygląd: Pełna wyrazu głowa, często garbonosy profil, nisko osadzona, krótka szyja, zaokrąglony zad, potężne łopatki, bujny ogon, krótkie i krępe nogi, doskonale uformowane kopyta
• Użytkowanie: Występy w Hiszpańskiej Szkole Jazdy w Wiedniu
• Chody: Krótki wykrok, wysoka akcja przednich nóg w kłusie, nieco ociężały galop

Pinto

Pinto to rasa koni pochodząca z USA.Konie Pinto nie są właściwie rasą, lecz populacją o umaszczeniu srokatym. Do księgi stadnej Pinto można wpisać każdego konia srokatego. Zrozumiałe więc, że pod

względem eksterieru konie te są bardzo zróżnicowane. Bywają małe w typie kuców i duże, w typie koni gorącokrwistych. Koń Pinto jest na ogół przyjaznym i chętnym do pracy wierzchowcem. Oficjalnie rasa ta uznawana jest za odłam koni rasy american quarter horse.

• Wysokość: 130-170 cm.
• Konie rasy pinto mają zwykle srokate umaszczenie, jednak zdarzają się także tarantowate konie tej rasy.
• Głowa jest zazwyczaj o prostym profilu, z dużymi, wyrazistymi oczami. Podobnie jak u wielu amerykańskich koni. Grzbiet jest mocny, a zad zaokrąglony i spadzisty. Głowa jest raczej niewielka, a szyja dość długa i chuda.
• Koń Pinto jest z reguły godnym zaufania wierzchowcem. Używany w westernie, rekreacji i skokach przez przeszkody.
• Wszystkie chody są energiczne, ale nie zawsze regularne. Koń ten potrafi szybko galopować.

Koń Fiordzki

Krótka historia
Fiordingi pozostały w mniejszym czy większym stopniu niezmienione od czasów koni Wikingów, którym służyły jako wierzchowce do walki. Rasa ta była w Norwegii hodowana przez stulecia bez dolewu obcych linii krwi, a używana głównie jako konie robocze. Rasa ta jest również popularna i szeroko używana w Danii.

Podstawowe informacje

• Wzrost: 1,32m - 1,42m
• Umaszczenie: Odcienie maści bułanej, najczęściej z czarną pręgą grzbietową
• Charakter: Uparty, przyjazny, chętny do pracy
• Wygląd: Podobny do konia Przewalskiego, duża głowa, szeroko rozstawione oczy, gruba i krótka szyja, muskularne ciało, długi grzbiet, krótkie nogi
• Użytkowanie: Pierwotnie wykorzystywane jako konie robocze; obecnie - konie rekreacyjne lub zaprzęgowe
• Chody: Silny i obszerny stęp, krótki kłus

Arabki

Koń czystej krwi arabskiej to jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych, uważana często za kwintesencję piękna konia. Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu.
Araby są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie. Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, wrażliwe i przywiązane do człowieka. "Araby" to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni.

Oznaczenie symboliczne rasy: "oo".
Koń bardzo szlachetny i elegancki, o lekkiej budowie ciała. Mała, sucha głowa o profilu szczupaczym (wklęsłym) lub prostym. Nogi są suche i doskonałej jakości, choć zdarzają się lekkie wady postawy, a łopatki nie zawsze są idealne.Ogon wysoko osadzony i noszony z charakterystyczną odsadą. Wysokość tych koni wynosi 145 – 155 cm. Występują wszystkie maści podstawowe, z wyjątkiem srokatej. Najczęściej konie te są siwe, gniade i kasztanowate, bardzo rzadko kare. Szlachetności koniowi dodaje długa łabędzia szyja.Chody tych koni są bardzo lekkie. Galop jest szybki i wytrzymały, kłus bardzo szlachetny, jak gdyby koń unosił się w powietrzu. Stęp bywa zbyt krótki.

Pozdrawiam

Sobiecha

Koń fryzyjski

Koń fryzyjski to konie zimnokrwiste pochodząca z historycznej krainy Fryzji (w dzisiejszej Holandii). Charakterystyczną cechą tych koni jest ich zazwyczaj kare umaszczenie, bujna grzywa, ogon i szczotki pęcinowe oraz wysokie i efektowne chody.

Wzrost
Współczesny fryz jest średniego kalibru. Preferowany wzrost trzyletniego konia to 160 cm wysokości w kłębie, a minimalny to 154 cm dla klaczy stadnej jest to 156 cm. Nie istnieje górna granica wzrostu, więc zdarzają się konie o wysokości 180 cm w kłębie. Podczas oceniania główną rolę odgrywa harmonia budowy, a także jakość chodów.

Chody

• Stęp – sprężysty i silny;
• Kłus – zamaszysty, z silnym odbiciem zadu, ma sprawiać wrażenie lekkości, musi być wyraźna faza zawieszenia z mocnym zgięciem w stawach;
• Galop – rytmiczny.

Charakter
Wyróżnia je bardzo dobry charakter, chęć współpracy z człowiekiem, ufność i mała skłonność do narowów.
Maść
Jedyną dopuszczoną maścią jest kara. Ogiery starające się o licencje hodowlaną muszą być w odcieniu kruczym. Jedyną odmianą akceptowaną jest mała gwiazdka na czole, przy czym wyłącznie u klaczy i wałachów.

Powitajmy nową redaktorke!

Bez przydługich wstępów - nową redaktorką bloga zostaje Turiel! Będzie ona pisać posty o rasach koni, pisać ciekawostki i pisać konkursy.Gratulacje!

Co sądzicie o nowej redaktorce?

Pozdrawiam, Sobiecha

Haflinger

Krótka historia

Haflingery zostały stworzone w XIX stuleciu poprzez skrzyżowanie ogiera arabskiego z linii Shagya z miejscową tyrolską klaczą. Prawdopodobnie przodkowie klaczy wykazywali wpływ krwi orientalnej. Rasa ta pochodzi głównie z Haflingu w południowym Tyrolu, stąd też nazwa tych koni. Obecnie hoduje się tam cięższy typ haflingera.

Podstawowe informacje

• Wzrost: 1,35m - 1,45m
• Umaszczenie: Kasztanowata z konopiatą grzywą i ogonem
• Charakter: Inteligentny, chętny do współpracy, przyjazny
• Wygląd: Szlachetna głowa, silne i muskularne nogi, umięśniony zad, twarde i niezwykle zdrowe kopyta
• Użytkowanie: Praca pod siodłem oraz w zaprzęgu
• Chody: Stęp, kłus i galop dobre ale niezbyt obszerne z uwagi na ich przystosowanie do wspinania się