Największy przełom w hodowli koni małopolskich nastąpił w XVII i XVIII wieku, kiedy został uszlachetniony krwią ogierów perskich, turkmeńskich, kabardyńskich i arabskich. Następnie w połowie XIX wieku wpływ na rozwój rasy odegrały konie angielskie, natomiast w drugiej połowie XX wieku - konie kabardyńskie. Można z całą pewnością stwierdzić, iż największy wpływ na rozwój rasy odegrały stadniny w Jan
Koń małopolski to przede wszystkim mała, drobna głowa o łagodnym wyrazie.Mała głowa w typie orientalnym, lekko szczupacza, oczy duże, o łagodnym wyrazie. Szyja koni tej rasy jest długa, klatka piersiowa wydatna, głęboka i dość szeroka. Zad jest lekko ścięty, a kończyny długie i suche. Sierść jest jedwabista, najczęściej gniada.
Konie małopolskie są idealne dla młodych jeźdźców - są raczej łagodne, pracowite i inteligentne. Po arabach odziedziczyły temperament, po wojskowych przodkach - waleczność i odwagę. Idealne do hodowli - niewybredne, jeśli chodzi o jedzenie, bardzo rzadko chorują. Sprawdzają się również jako konie sportowe, Łatwe w hodowli, niewybredne w kwestiach żywieniowych, cieszące się dobrym zdrowiem. Świetne konie wierzchowe, sprawdzają się jako konie sportowe oraz pociągowe do bryczek, dorożek itp.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz